• Feed RSS
Humbja e flokëve është një fenomen normal dhe gjithçka ndodh gjatë ndërrimit të stinëve, sidomos në vjeshtë. Shkaktarët kryesorë që dobësojnë flokët tanë janë: stresi, pirja e duhanit, ushqyerja e dobët, shtatzënia, barnat, etj.
Si të ndalojmë humbjen e flokëve? 
Për të arritur rezultate të kënaqshme duhet të zbatohen disa metoda natyrale, drejtpërdrejt në flokë, në formën e maskës, para ose pas larjes me shampo. Ju vetëm duhet të zgjidhni përbërësit tuaj të preferuar:
1. Aloe Vera
Një përbërës i dobishëm për forcimin e flokëve është aloe vera. Përdoret si gel, aplikohet në flokë për të paktën gjysmë ore para se të pastrohen. Gjithashtu, duke marrë një lugë (çaji) në ditë me lëng aloe vera në stomak bosh, mund të nxitim rritjen e flokëve më shpejt.
2. Hudhra 
Metodat natyrore kundër rënies së flokëve, me të vërtetë të reagojnë në favorin tuaj. P.sh. Përzieni disa thelpinj hudhër të copëtuar. I vendosni këto në një filxhan qumësht për 45 minuta, më pas aplikoni këtë trajtim të mirë gjatë ditës në kokën tuaj. Hudhrën mund ta përzieni dhe me vaj ulliri.
3. Xhenxhefili
Xhenxhefilin, mund ta konsiderojmë si një bimë vërtetë të mrekullueshme, duke u bazuar në cilësitë e saj vepruese në rast të problemeve të shumta shëndetësore. Me referencë të veçantë për sëmundjet e ftohjes, është gjithashtu e dobishme në përgatitjen e një trajtimi për të rritur flokët dhe stimuluar qarkullimin e gjakut në lëkurën e kokës. Nevojitet xhenxhefil pluhur dhe vaj susami. Recetën e plotë do ta publikojmë në artikullin e radhës.
4. Bimët 
Për ta përfunduar, mund të themi se ky fenomen, i cili prek meshkujt dhe femrat njësoj, mund të shërohet me metoda natyrore: rozmarinë, hithër, sherbelë. Në çfarë mënyre? Vendosini këto bimë në një tenxhere me ujë dhe lëreni të vlojë për 5 minuta. Më pas kullojeni, dhe shpëlajini flokët pasi t’i keni larë me shampo. Kështu ju do të keni krijuar një losion, që i bën flokët shumë të butë dhe të dendur! Për të përshpejtuar procesin, shtoni disa pika vaj esencial rozmarine në shampon tuaj.
PSE LINUX ESHTE I RENDESISHEM PER SERVERAT!
Sistemi Linux jane te njohur per kapacitetin e tyre duke duruar ne shume vite pa dhene probleme, ne fakte, shume perdorus te Linux nuk kane pasur kurre probleme nga ky sistem, per kete jane shume te kenaqura te gjitha shoqerit, por sidomos ato te vogla dhe te mesme me shume, sepse ka momente qe ato nuk jane ne aktivitet dhe per sistemet e tjera operative do kishte shume probleme.
Sistemi Linux administron dhe shume aktivitete te tjere ne te njejten kohe, me mire se Windows ne menyre shume te shpejt.
Sistemi Linux nuk ka nevoj qe te bejne veprimin e ristartit nderkohe qe po bejne nje konfigurim.
Linux eshte i sigurt sepse baza e tij eshte Unix dhe eshte i projektuae qe te punojne shume utent ne te njejten kohe.
Vetem administratori ka ne dispozicion privilegjin e administrimit, dhe nje numer shume i vogel utentesh dhe aplikacionesh kane mundesin te hyjne ne kernel, qe mban te gjithe modularin e mbrojtur.
Sistemi Linux eshte i adaptushen ne cdo tip kompjuteri apo procesori apo arkitetkture te nje makine cfare do lloj qoft ajo.
1-Linux eshte nje sistem operativ i lire, open sorce alternativ
2- Linux nuk eshte nje sistem operativ jo i ngjashem me Windows
3- Linux eshte nje sistem operativ me nje struktur te organizuar ne menyre precize.
4-Linux eshte shume efikac dhe i sigurt
5-Linux eshte nje sistem i thjesh crash
6-Linux ka nje proces shume te shpejt abdetimi dhe starti
Linux eshte nje sistem operativ qe si te gjithe sistemet e tjera dhe pse ka gjithe keto te mira duhet studiuar me kujdes qe te jap resultate per te cilen eshte ndertuar.
Duke i anashkaluar mendimet e shumta, të cilat flasin për numrin e ndërtimeve dhe riparimeve të Qabes, do të përmendim detajet më të rëndësishme.
Të parët që e kanë ndërtuar Qaben janë melaiket. Për këtë shkak, Ali bin Husejn, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, tregon se kur Allahu u tha melaikeve se do të vendoste në tokë njerëzit, ata, të nisur nga veprimet gjakderdhëse të xhindëve, iu përgjigjën: O Zoti ynë, a do të vendosësh në tokë ata që do të bëjnë shkatërrime dhe gjakderdhje? Kur panë se Allahu u zemërua me ta, filluan të kërkonin falje duke ardhur përrreth Arshit të Tij, tre orë a shtatë rrotullime për të kërkuar kënaqësinë e Zotit të tyre. Allahu u kënaq me një gjë të tillë dhe u tha: “Ndërtoni në tokë një shtëpi, ku të kërkojë mbrojtje nga dënimi im çdokush ndaj të cilit jam i mërzitur, siç vepruat edhe ju me Arshin e ta fal ashtu siç ju fala dhe ju.”

Pas melaikeve e ndërtoi Qaben Ademi, alejhi selam.
Ibn Abasi, Allahu qoftë i kënaqur prej tij, për shkak të ndërtimit të Qabes nga Ademit alejhi selam, tregon se kur Allahu e zbriti Ademin në tokë, ky tha: “O Allah, pse nuk po i dëgjoj më zërat e melaikeve? Allahu i përgjigjet. – Për shkak të gjunaheve të tua o Adem, por shko dhe ndërto një shtëpi e bëj tavaf rreth saj, ashtu siç i pe melaiket duke bërë tavaf rreth Arshit tim. Kështu Ademi alejhi selam e ndërtoi Qaben, pasi Xhibrili me krahun e tij i zbuloi themelet e saj dhe melaiket hodhën në të gurë aq të mëdhenj, saqë nuk i mbanin dot tridhjetë burra.
Pas Ademit e rindërtuan bijtë e tij, por ne do të ndalemi pak në rindërtimin e katërt, të cilin e ka bërë Ibrahimi me djalin e tij, Ismailin, paqja qoftë mbi ta.
Në tregimin e gjatë për historikun e ujit të Zemzemit tregohen vizitat që pejgamberi Ibrahim i bënte Ismailit, më poshtë po vazhdojmë me një vizitë tjetër, e cila ishte edhe shkaku i rindërtimit të Qabes: “ … pastaj qëndroi larg tyre për një kohë sa dëshiroi Allahu dhe pas kësaj ai i vizitoi ata. Ai e pa Ismailin nën një pemë pranë Zemzemit, duke mprehur shigjetat e tij. Kur ai e pa Ibrahimin, u ngrit ta mirëpriste atë (dhe përshëndetën njëri-tjetrin siç bën babai me të birin dhe i biri me babanë e tij). Ibrahimi tha: ‘O Ismail, Allahu më ka dhënë një urdhër.’ Ismaili tha: ‘Bëj çfarë të ka urdhëruar Zoti yt të bësh.’ Ibrahimi e pyeti: ‘A do të më ndihmosh ti?’ – ‘Po, – tha Ismaili, – unë do të të ndihmoj.’ Ibrahimi tha: ‘Allahu më ka urdhëruar të ndërtoj një shtëpi këtu, duke bërë me shenjë drejt një kodrine më të lartë sesa vendi përreth saj.’ Pejgamberi alejhi selam shtoi: “Pastaj ata ngritën themelet e Shtëpisë (Qabes). Ismaili sillte gurët, ndërsa Ibrahimi po e ndërtonte dhe kur muret u ngritën lart, Ismaili solli këtë gur dhe ia dha Ibrahimit, i cili qëndroi mbi të dhe vazhdoi ndërtimin. Ismaili i jepte në dorë gurët dhe që të dy vazhdonin të thoshin: “Zoti ynë pranoje këtë prej nesh, vërtet, Ti je Gjithëdëgjuesi, i Gjithëdituri.” [Bekare,127] [Sahihul Buhari, Hadithi Nr. 3364]
Guri i madh të cilin ia ofroi Ismaili, është guri ku edhe sot e kësaj dite duken gjurmët e Ibrahimit. Ky gur deri në kohën e Omerit ka qenë afër murit të Qabes, por kur njerëzit që bënin tavaf u shtuan dhe guri i pengonte Omeri dha urdhër të vendoset aty ku gjendet edhe sot. Përsa i përket Gurit të Zi, i cili tregon edhe pikënisjen e fillimit të rrotullimit rreth Qabes, thuhet se ai ka qenë më i bardhë se qumështi, por për shkak të mëkateve të njerëzve është nxirë. Këtë gur, të ardhur nga xheneti, meleku Xhibril ia solli Ibrahimit alejhi selam kur e përfundoi ndërtimin e Qabes.
Kur Muhammedi alejhi selam, më pas i Dërguari i Allahut, ishte tridhjetë e pesë vjeç, kurejshët vendosën të ndërtojnë Qaben, e cila gjer atëherë ishte një grumbull gurësh në një truall paksa të ngritur. Ishte e lartë nëntë arshin (6.30 m) që nga koha e Ismailit alejhi selam. Nuk kishte kulm (çati) dhe disa hajdutë kishin vjedhur prej saj një arkë ari, e cila në atë kohë ndodhej brenda këtij grumbulli. Për shkak të traditës së vet dhe vlerës së madhe historike, si dhe të ndërtimit që i bëri Ibrahimi alejhi selam, Qaben gjithnjë e kanë vizituar të gjithë kalimtarët e Mekës. Ndodhte që shumë prej tyre të merrnin me vete nga një copë dhé apo gur, si simbol shenjtërie apo bereqeti (veprim i ndaluar ky). Pesë vjet para pejgamberisë së të Dërguarit alejhi selam, Qabja përmbytet nga shpërthimi i pendës Arem. Kurejshët u frikësuan, sepse Qabja ishte gati të rrënohej, prandaj vendosën ta rindërtonin duke i ruajtur themelet dhe vendin e saj të mëparshëm. Vendosën ta ndërtonin vetëm me pasurinë e fituar në mënyrë të ndershme, pa përzierje të kamatës, ryshfetit, të hollave të vjedhura dhe të plaçkitura. Ata frikësoheshin t’i rrëzonin mbetjet ekzistuese të Qabes. Këtë e filloi Velid bin Mugire Mahzumi e të tjerët pas tij, kur panë se Velidit gjatë pastrimit nuk i ndodhi asgjë e keqe. Pasi e rrëzuan Qaben gjer në themelet që i kishte ndërtuar Ibrahimi alejhi selam, përpiluan edhe planin e ndërtimit të saj. Çdo fisi i caktuan sasinë e gurëve që do të sillnin dhe pjesën e murit që do të ndërtonin, kështu, të gjithë ishin pjesëmarrës në ndërtim. Sollën një ndërtues romak, të quajtur Bakum, dhe ndërtimi shkoi sipas planit, derisa erdhën në lartësinë e vendit ku duhej vendosur haxherul-esvedi (guri i zi). Çdo fis e konsideronte veten të privilegjuar, që këtë punë të ndershme ta bënte ndonjëri prej tyre. Grindja mes tyre zgjati katër apo pesë ditë dhe kanosej rreziku që të shpërthente një përleshje e përgjakshme rreth tempullit të Shenjtë, në tokën e Shenjtë. Në tërë këtë rrëmujë, më i maturi ishte Ebu Umeje bin Mugire Mahzumi, i cili dha këtë propozim: Personi i parë, i cili do të paraqitet në dyert e Haremit të Qabes, le të vendosë dhe të zgjidhë këtë problem.
Desh Allahu që ky person të jetë Muhammedi alejhi selam. Kur e panë, brohoritën “El-Emin El-Emin” (ngaqë ishte i njohur me këtë ofiq, që do të thotë: i besueshmi, besniku) jemi të kënaqur që ky të vendosë.
Kur i Dërguari i Allahut alejhi selam u afrua më afër, ata ia parashtruan çështjen dhe kërkuan zgjidhje nga ai. I Dërguari i Allahut alejhi selam kërkoi një copë pëlhurë, e shtriu në tokë dhe në mes të saj vuri “Gurin e Shenjtë”, pastaj u tha kryetarëve të fiseve të ngatërruara që të afroheshin, të kapnin nga një cep të pëlhurës dhe të gjithë së bashku ta ngrinin “Gurin e Shenjtë” gjer te vendi ku do të vendosej. Pastaj i Dërguari i Allahut alejhi selam e mori atë me duart e veta dhe e vendosi ku duhej. Me këtë veprim të mirë ishin të kënaqura të gjitha palët.
Kurejshëve u harxhohet pasuria e pastër (hallall) për ndërtim, prandaj nga ana veriore ndërtuan murin në lartësi prej gjashtë arshin, sot i quajtur muri Hatim apo muri i gurit. Në këtë mur bënë derën dhe e ngritën nga toka që të mos hynin në Qabe kush të donte, por vetëm ai, të cilit i lejohet. Kur ndërtimi i Qabes arriti lartësinë pesëmbëdhjetë arshin, bënë plafonin e mbështetur në gjashtë shtylla. Me këtë ndërtim Qabja mori trajtën e vet katrore (duke mos e përfshirë të tërë sipërfaqen e ndërtuar që nga Ibrahimi) me përmasa përafërsisht të njëjta. Lartësia është përafërsisht pesëmbëdhjetë metra, gjatësia e murit, në të cilin është Guri i Zi, është dhjetë metra, sikurse edhe muri tjetër kundruall tij. Guri i Zi gjendet në lartësi prej 1.5 metra nga themelet ku bëhet tavafi. Muri ballor, në të cilin gjendet dera, është i gjatë dymbëdhjetë metra, sikurse edhe ai kundruall tij. Dera e Qabes është e vendosur në lartësi dy metra nga toka. Nga ana e jashtme, Qaben e rrethon rrethi i gurëve në lartësi njëzet e pesë centimetra e në gjerësi tridhjetë centimetra. Këto në realitet janë blloqe gurësh nga godina e parë, të ruajtura në këtë mënyrë.
Për një kohë të gjatë njerëzit u mësuan me këtë formë të Qabes e cila nuk ishte e plotë. Nisur nga ky fakt Pejgamberi Muhammed alejhi selam i thotë Aishes se nëse populli nuk do të ishte i ri në Islam (për ta kuptuar të vërtetën) do të urdhëroja që të rindërtohej Qabja në formën e ndërtuar nga Ibrahimi. Nisur nga ky fakt dhe nga shkatërrimi i Qabes që ndodhi në kohën e Abdullah bin Zubejrit, ky i fundi e rindërtoi, në vitin 65 sipas Hixhrit, Qaben në themelet e Ibrahimit. Mirëpo Qabja u ndërtua edhe një herë pas tij në atë mënyrë që e ndërtuan kurejshët duke mos e ditur se si ishte e vërteta. Kur e dëgjoi mbreti i asaj kohe, deshi ta rindërtonte të plotë, por dijetari Malik bin Enes e ndaloi duke pasur frikë se mos kthehej Qabja në një ndërtesë që e prish një mbret dhe e ndërton një tjetër. Aktualisht Qabja mbetet në përmasat që u ndërtua nga kurejshët pesë vite para pejgamberisë. 
Qabja pësoi sërish një shkatërrim të pjesshëm në kohën e sulltan Muratit, ngaqë për shkak të një vërshimi të ujit ishte rrëzuar muri nga Shami, muri nga Lindja deri tek dera dhe nga perëndimi rreth 2/3 e murit. Sulltan Ahmedi, i biri i sulltan Muratit, shpenzoi për ndërtimin e saj tetëdhjetë mijë dinarë. Kjo ndodhi në vitin 1020 sipas hixhrit.
Qabja mbulohet me një pëlhurë, e cila i ndërrohet çdo vit në periudhën e Haxhit si dhe lyhet me erë të mirë.
Ambienti i xhamisë (jo ndërtesa në formë katrore) është zgjeruar vazhdimisht në varësi të shtimit të nevojave të besimtarëve.
Sot, Xhamia e Shenjtë është kjo:
Sipërfaqja ndërtimore: 202 000 m2
Sipërfaqja e oborreve: 61 000 m2
Sipërfaqja e përgjithshme: 40 000 m2
Numri i besimtarëve që mund të falen njëherësh: 695 000
Numri i minareve: 9
Lartësia e minareve: 89
Numri i shkallëve të zakonshme: 11
Numri i shkallëve lëvizëse: 5
Sistemi i ajrimit të kondicionuar, me kapacitet: 40 000 tonë.
Karakteristikat e Shtëpisë së Shenjtë (Kibla)
Vendi më i shenjtë.
‘Kibla’, pika e drejtimit për të gjithë muslimanët, në jetë dhe vdekje.
Falja e namazit në të ka vlerën e 100.000 namazeve në xhamitë e tjera.
Shkëputur nga libri: “Evdahul mesalik li ma’rifetil ahkam vel menasik”
të autorit: Abdulaziz bin Muhammed bin Ibrahim Al Shejh
Marrë nga revista “Haxhi përtej ritualit”

Kuriozitete mjekësore!

Zemra jonë është pompa më e përpikte në botë.

Për çdo 23 sekonda nëpër zemër kalojnë 5 litra gjak.

Për një ditë zemra shtie në qarkullim 19 mijë litra gjak.

Për 60 vjet qarkullojnë 480 milionë litra gjak.

Kjo pompë tejet e përsosur me vetëlëvizës speciale peshon mesatarisht 230 gramë te femrat, ndërsa 280 gramë te meshkujt.

Gjaku qarkullon nëpër enët e gjakut 100 mijë kilometra për 23 sekonda. Kjo shpejtësi e qarkullimit të gjakut është 215 herë më e madhe se shpejtësia e anijeve në gjithësi.

Për 11 sekonda, 25 miliardë kamionë mbartës të ngarkuar me oksigjen dhe materie ushqyese të domos-doshme (rruzat e kuqe të gjakut) shkarkojnë barrën e tyre nëpër qeliza të uritura të kapilarëve të gjakut.

Jeta e rruzave të kuqe zgjat 42 ditë, ndonëse ato me përballim mund të jetojnë deri në 127 ditë. Kjo do të thotë se gjaku ynë ripërtëriet për çdo 2 muaj, pra 200 miliardë rruza të kuqe të gjakut lindin dhe vdesin për çdo ditë.

Gjatë ecurisë së frymëmarrjes mbushen me oksigjen 400 milionë zgavra në mushkëritë tona. Sipërfaqja e zgavrave (kanaleve) është 150 m².

Diafragma, muskuli që ndan zgavrën e kraharorit nga ajo e barkut, është organi muskulor më veprues gjatë jetës së njeriut. Ky organ nuk pushon asnjëherë. Ky muskul tkurret (kontrahon) 11 mijë herë në orë, afro 264 mijë herë gjatë ditës apo 670 milionë herë për 70 vjet jetë.

Truri ynë është kompjuteri më i përsosur në botë. Ai përbëhet prej 100 miliardë qelizash të përhimta, e barabartë me një fuqi të mbi 10 mijë programeve komjuterike në veprim të përhershëm.
Sipërfaqja e këtyre komjuterëve është 250 mijë km² (sa gjysma e sipërfaqes së Francës). Të shtojmë edhe diçka: nevojiten pak dashuri dhe intimitet për të lindur krijesën e re, njeriun. Këtë nuk mund ta realizojë kurrë asnjë kompjuter.

Për çdo ditë shkenca zbulon gjëra të reja te njeriu. P.sh në kohë të fundit biologët e Universitetit të Miçigenit zbuluan në lëkurë dhe në flokë të njeriut metale, siç janë: argjendi, plumbi, kallaji, zinku, hekuri, bakri dhe alumini.

Ciklonet dhe anticiklonet rrallëherë kalojnë shpejtësinë 130 deri 140 km në orë, kurse shpejtësia e ajrit që del prej mushkërive nëpër kordhat zanore gjatë
 teshtitjes arrin shpjetësinë 390 km në orë. Gjithashtu per me shume kuriozitete mjekesore dhe mbi vete mjekesine shiko ketu

BlogRoll

Popular Posts